Κτισμένο στον τύπο της βίλας, το κτίριο διακρίνεται για την κομψότητα, την ισορροπία των όγκων του και την λιτότητα των μορφών του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν η διαμόρφωση της κύριας εισόδου, που ανοίγεται στην αυλή, με την μαρμάρινη σκάλα και το προστώο, καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος του κτίσματος.
Κτίστηκε γύρω στο 1860. Από το 1865 υπήρξε το επίκεντρο κάθε κοινωνικής και φιλανθρωπικής κίνησης στην Κρήτη, στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας και εκείνα της Αρμοστίας στο νησί. Έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο.