Στο βάθος του υπάρχει φυσική πηγή νερού, γνωστή ως “Λίμνη”. Οι ανασκαφικές έρευνες από τον Κ. Δαβάρα, πιστοποιούν την χρήση του από τη Νεολιθική έως τη Βυζαντινή περίοδο, με σημαντικό σημείο αναφοράς τις εγχάρακτες επιγραφές της Κλασικής περιόδου με τις οποίες αποδεικνύεται η λατρεία του Πανός και των Νυμφών.