Βουνά Καλυμμένα με Δάση

ΚΑΠΟΤΕ Η ΚΡΗΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΦΥΤΗ ΜΕ ΔΑΣΗ, ΚΥΡΙΩΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ, ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΛΕΓΟΤΑΝ «ΙΔΑΙΑ», ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΔΕΝΔΡΑ.

Τα λίγα εναπομείναντα δάση, αποτελούν μερικά από τα ομορφότερα τοπία στην Κρήτη και τυπικό δείγμα της βλάστησης, που κάποτε κάλυπτε όλο το νησί. Κάθε περιοχή της Κρήτης έχει τα δικά της χαρακτηριστικά δέντρα. Ο Αποκόρωνας και τα Σφακιά έχουν κυπαρίσσια, η Θρυπτή έχει κυρίως πεύκα, ο κόλπος του Μιραμπέλου αρκεύθους, στα πεδινά της Κεντρικής Κρήτης φύονται κυρίως κουμαριές, οι υγρές περιοχές της Κισάμου έχουν καστανιές, η Δίκτη και τα Λευκά Όρη πρίνους και ασφενδάμους.

Σημαντικότερα δάση από κυπαρίσσια συναντάει κανείς στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, στον Κρούστα και στις πεδινές περιοχές του Αποκόρωνα, καθώς και στην ορεινή επαρχία Κυδωνίας. Το σπουδαιότερο πρινόδασος βρίσκεται στην περιοχή του Ρούβα, στον Ψηλορείτη και φιλοξενεί σπάνια ζώα και φυτά, ανάμεσά τους ο ενδημικός αγριόγατος και το κρητικό κεφαλάνθηρο. Εκτεταμένα πευκοδάση σχηματίζονται στην οροσειρά της Θρυπτής, στην ανατολική Δίκτη, στα Σφακιά, στα Αστερούσια Όρη και στον Ψηλορείτη, με σημαντικότερα αυτά του Σελάκανου, των Βοριζίων και της Κάτω Σύμης, που αποτελούν και τους μεγαλύτερους μελισσόκηπους στο νησί.

Δάση από ιδιαίτερα είδη δέντρων σχηματίζονται σε διάφορες γωνιές του νησιού, με διασημότερα τα δάση από φοίνικες του Θεόφραστου στο Βάι και στη Λίμνη Πρέβελη. Επίσης το Αζιλακόδασος κοντά στα Μάλια αποτελεί το μεγαλύτερο δάσος από αριές στην Ελλάδα, ενώ στην περιοχή των Τριών Εκκλησιών υπάρχει το μεγαλύτερο αυτοφυές δάσος από χαρουπιές στην Ευρώπη.